Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Μήνυμα Υπουργού Παιδείας κ. Μπαμπινιώτη στους μαθητές για την 25η Μαρτίου


tovima.gr
Να νιώσουν και να σεβαστούν «πρώτοι και πάνω απ' όλα οι νέοι» τις εκδηλώσεις απόδοσης τιμής στους Έλληνες αγωνιστές, στο σχολείο με τις πανηγυρικές εκδηλώσεις και στο δημόσιο χώρο με τις παρελάσεις, ως ελάχιστη συμβολή στη μνήμη των ηρώων και την ιστορική μνήμη του νέου ελληνισμού, ζήτησε σήμερα Παρασκευή από τους μαθητές ο υπουργός Παιδείας κ. Γ. Μπαμπινιώτης.

Σε μήνυμά του για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου ο υπουργός Παιδείας, σχολιάζοντας εμμέσως τα παρατράγουδα που σημειώθηκαν σε ανάλογες εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια προηγούμενων τοπικών και εθνικών επετείων, απευθύνεται στους νέους - οι οποίοι άλλωστε είναι αυτοί που θα συμμετέχουν και στις μαθητικές παρελάσεις της 25ης Μαρτίου - ως πανεπιστημιακός δάσκαλος και με συναίσθηση της ευθύνης του λειτουργήματος του υπουργού Παιδείας, όπως σημειώνει.

«Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις για το μεγάλο αυτό γεγονός που γιορτάζουν μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς, όλος ο ελληνικός λαός, όλος ο ελληνισμός όπου γης» αρχίζει το μήνυμά του, στο οποίο τους υπενθυμίζει ότι η τιμή δεν αποδίδεται στα θεσμικά πρόσωπα που βρίσκονται στις θέσεις των επισήμων, αλλά στους ήρωες που θυσιάστηκαν!

Στο μήνυμά του ο κ. Μπαμπινιώτης αναφέρει:

«Φυσικός χώρος του εορτασμού του εθνικού αυτού γεγονότος, που είναι συμβολικά δεμένο και με μια μεγάλη θρησκευτική γιορτή, τη γιορτή της Παναγίας, είναι και παραμένει το σχολείο. Επικαλούμαι την ευαισθησία όλων των εκπαιδευτικών για το μοναδικής σημασίας ιστορικό γεγονός της εθνικής μας παλιγγενεσίας. Το ιστορικό αυτό γεγονός πρέπει να εορτάζεται στα σχολεία με καθολική συμμετοχή μαθητών και εκπαιδευτικών όχι μόνο με πανηγυρικό τρόπο (επίσημη ομιλία, θεατρικές απεικονίσεις, τραγούδια, απαγγελίες ποιημάτων, παραδοσιακούς χορούς κ.τ.λ.), αλλά και με πιο ουσιαστικό τρόπο, με συζητήσεις μέσα στις τάξεις πριν από τον εορτασμό για τη σημασία του γεγονότος και τη θέση του στην ιστορία της πατρίδας μας».

«Προέκταση των ενδοσχολικών εκδηλώσεων είναι ο εορτασμός του ιστορικού γεγονότος στον δημόσιο χώρο, στους δημόσιους χώρους όλων των περιοχών της Ελλάδος με τον συμβολισμό των σχολικών παρελάσεων. Η συμμετοχή μαθητών σε τέτοιες δημόσιες εκδηλώσεις απόδοσης τιμής στους Έλληνες αγωνιστές, οι οποίοι δοκιμάστηκαν σκληρά, έχυσαν το αίμα τους και θυσίασαν τη ζωή τους για να απελευθερωθεί η πατρίδα μας από τη μακραίωνη τουρκική σκλαβιά, αποτελεί ελάχιστη δική μας συμβολή στη μνήμη αυτών των ηρώων, στην ιστορική μνήμη του νέου ελληνισμού, πράγμα που είναι χρέος μας να νιώσουν και να σεβαστούν πρώτοι και πάνω απ' όλα οι νέοι μας».

«Οτιδήποτε αμαυρώνει "χωρίς περίσκεψιν" αυτή την ιστορική μνήμη και την οφειλόμενη από όλους μας τιμή δεν προσβάλλει μόνο τη μνήμη των ηρώων, αλλά απαξιώνει πρωτίστως εμάς που αποδεικνυόμαστε ανάξιοι της θυσίας τους. Η αίσθηση ορίων είναι το λιγότερο που μπορεί να ζητήσει κανείς στη στάση όλων μας απέναντι σε τέτοιες ιστορικές επετείους και απέναντι στις μεγάλες ηρωικές μορφές του ελληνικού λαού. Δεν είμαστε εμείς - τα θεσμικά πρόσωπα, οι πολιτικοί ή οι διάφοροι εκπρόσωποι - οι αποδέκτες της τιμής που ανήκει στους ήρωες που θυσιάστηκαν».

«Είμαστε όλοι μαζί ένα μικρό αντιπροσωπευτικό κομμάτι του ελληνικού λαού που καλούμαστε σε τέτοιες εκδηλώσεις να εκφράσουμε δημόσια τον σεβασμό μας και να αναγνωρίσουμε δημόσια την οφειλή μας στους τιμώμενους αγωνιστές του ’21.
Δάσκαλοι, γονείς, συγγενείς, φίλοι, απλοί πολίτες προσερχόμαστε σε τέτοιες δημόσιες εκδηλώσεις να καμαρώσουμε τα νέα παιδιά, συμμετέχοντας και οι ίδιοι ψυχικά στον εορτασμό και –παρ’ όλη τη συσσωρευμένη πικρία που έχει πλημμυρίσει τις ψυχές μας σε αυτή την πρωτόγνωρη κρίση που περνά η χώρα μας– δεν έχει κανείς μας το δικαίωμα ούτε τη νομιμοποίηση να πληγώσει το δημόσιο αίσθημα και να τραυματίσει μια εθνική επέτειο μνήμης».

«Καλούμεθα, λοιπόν, όλοι, ιδίως οι νέοι, να εορτάσουμε αυτή την επέτειο όπως αξίζει στους αγωνιστές του ’21 και όπως απαιτούν η παράδοση, το ήθος και το πνεύμα αυτής της επετείου και πάνω απ’ όλα ως ένα εθνικό χρέος που ενώνει όλους τους Έλληνες, ανεβάζει το ηθικό μας και αποτελεί πηγή υπερηφάνειας για όλους μας. Τα λόγια του Κολοκοτρώνη προς τους νέους είναι και σήμερα επίκαιρα "Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε· και, διά να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την φρόνιμον ελευθερία"».

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Η μαγιά της Εθνεγερσίας του 1821

Με την άλωση της Κωνσταντινούπολης και την Τουρκοκρατία που ακολούθησε και που βάσταξε αιώνες, ο λαός κατόρθωσε να δημιουργήσει μια πλούσια παράδοση δημοτικής ποίησης, κάτω από τον πιο άξεστο και βάρβαρο κατακτητή. Μέσα από αυτήν την ποίηση περνάει όλο το ηθικό και πνευματικό υπόβαθρο του γένους, και αναδείχνονται οι μεγάλες μορφοπλαστικές του ικανότητες, η πείρα του, τα πάθη του και τα ενδιαφέροντά του για τη ζωή.





περισσότερα παρακάτω...


Η μαγιά της Εθνεγερσίας του 1821



http://ellas2.wordpress.com/

25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821: Αφιέρωμα στην Εθνεγερσία του 1821



Τ I M A M E T I Σ Ε Θ Ν Ε Γ Ε Ρ Σ Ι Ε Σ

Έβγα μανούλα μ’ να με ιδής, έβγα να μ’ αγναντέψης,

το πώς τρομάζω την Τουρκιά και τους Δερβεναγάδες,

το πώς γυαλίζει η πάλα μου και λάμπουν τ’ άρματά μου.

(Κλέφτικο)

Ξημερώνει η 25η Μαρτίου 2010!!! ( 2012). Το μοναδικό έθνος, στην παγκόσμια ιστορία, που μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, κατάφερε να ελευθερωθεί μόνο του, είναι ξανά σκλαβωμένο. Ότι δεν κατάφεραν οι Τούρκος κατακτητές, μ’ όλες τις σφαγές, τις καταπιέσεις, τους εξανδραποδισμούς, τα παιδομαζώματα, το κατάφεραν οι “Έλληνες” πολιτικοί.
Η Ελλάδα δεμένη ρακένδυτη, στο άρμα της δύσης, σέρνεται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα ζητιανεύοντας και παρακαλώντας, να της χαρίσουν λίγη Ελλάδα….. Οι άκαπνοι πολιτικοί, που τότε σκότωσαν και φυλάκισαν τους μπαρουτοκαπνισμένους οπλαρχηγούς, για ν’ αποκτήσουν την εξουσία, την ξεπουλάνε σήμερα.
Τότε η Ελλάδα δε λύγισε! Ξεφτίλισε τους Τούρκους κατακτητές! Λίγοι, μα αποφασισμένοι άντρες κράτησαν ανέγγιχτη την τιμή της φυλής μας. Πολέμησαν και νίκησαν την παντοδύναμη Οθωμανική αυτοκρατορία.
Τι θα γίνει όμως σήμερα; Τι θα συμβεί τώρα που τα διεθνή οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, οι υπόγειες συνδιαλλαγές κι οι προδότες ηγέτες, μας έχουν φέρει σ΄αυτή την τόσο δύσκολη εθνικά και κοινωνικά θέση;

 
Αρκούν τα εντυπωσιακά συλλαλητήρια, τα δανεικά, οι περικοπές, οι “θυσίες”, τα μνημόσυνα, οι αναφορές στο ένδοξο παρελθόν κι οι “ιστορίες” για εσωτερική κατανάλωση;

 
Πού είναι η περήφανη Ελληνική αντίδραση, η εφάμιλλη μ’ αυτήν των ενδόξων προγόνων μας, τόσα χρόνια που η ανθελληνική προπαγάνδα Τούρκων, Βουλγάρων, Σκοπιανών αλλά και Ευρωπαίων και Αμερικανών κυριολεκτικά οργιάζει;
Που βρίσκεται θαμένη η ακοίμητη σπίθα που καίει στα σωθικά της Ελλάδας;
Που είναι η ΤΙΜΗ των Ελλήνων;


Ο λόγος του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα



Παιδιά μου!
Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ’ αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ’ αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ’ ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.

 
Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους, αλλ’ απλούς ανθρώπους, χωρικούς καί ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου και αν έβρισκαν εναντιότητες και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμη τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν την πίστιν.
Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι καί τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ’ εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες [προεστοί] εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα• διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε καί επτώχαινε.

 
Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.

 
Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.


Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα…


Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοι σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ’ ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ήμερα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε• και, δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του Θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία.


Τελειώνω το λόγο μου. Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία

ΠΗΓΗ  http://ellas2.wordpress.com/